Christmas SnP Challenge

Ήθελα πάρα πολύ να παίξω και στην πρόκληση του Νοέμβρη, ο χρόνος μου όμως ήταν (και είναι) τόσο περιορισμένος, που δεν τα κατάφερα! 
Για το Δεκέμβρη όμως η αγαπημένη παρέα έχει χριστουγεννιάτικο θέμα και ήρθε να δέσει με κάτι που έτσι κι αλλιώς είχα σχεδόν έτοιμο! Όλοι θα ξέρετε πως έχω ξεκινήσει να παραδίδω διάφορα μαθήματα γύρω από κατασκευές και τα αγαπημένα μου χόμπι! Ανάμεσά τους και χαρτοπολτός! Λατρεία πολλά χρόνια τώρα! Η χρονιά που φτάνει αισίως στο τέλος της, ήταν για μένα μια χρονιά επανεκκίνησης! Πολλές από τις δραστηριότητες που αγαπούσα και  μου ήταν αδύνατο να ασχοληθώ τα προηγούμενα δύο χρόνια με αυτές, για προσωπικούς λόγους έγιναν ο στόχος της επανεκκίνησής μου. Έπρεπε να τα καταφέρω! Και πράγματι μέσα στη χρονιά αυτή, εκτός του ότι κατάφερα να ψαχουλέψω κούτες με scrapbookικά καλούδια που είχα κλείσει σε μια αποθήκη... (ούτε από το εργαστήρι που είχα στο σπίτι μου δεν τα μάζεψα.. ο καλός μου το έκανε)... άρχισα ξανά να οργανώνω συναντήσεις ..... έφτιαξα LOs μπαίνοντας και ζώντας τις στιγμές της δημιουργίας τους.. κι επιτέλους δημιούργησα και κάτι από χαρτοπολτό! Το τελευταίο και πιο επίπονο ήταν αυτό... και χρωστάω πολλά "ευχαριστώ" στα κορίτσια που με εμπιστεύτηκαν και θέλησαν να μάθουν από μένα την τέχνη του χαρτοπολτού! Στην πραγματικότητα με βοήθησαν να δημιουργήσω μαζί τους υπέροχες κατασκευές, αποκομίζοντας πλέον χαρά απ' αυτή μου την ενασχόληση! Μέσα από αυτή τη διαδικασία άρχισαν να γεννιούνται ιδέες που μόνο ως εξέλιξη θα την χαρακτήριζα!


Κι έτσι το πήγα παρακάτω! Δεν το άφησα στην plain μορφή του, βαμμένο και λουστραρισμένο απλά, αλλά του άλλαξα τα φώτα προσθέτοντας μεικτές τεχνικές και scrapbook διάθεση! Για μια ακόμη φορά έπαιξα με πάστες, χρώματα, τεχνικές παλαίωσης!
Το αποτέλεσμα εξαιρετικό! Με γέμισε τόση χαρά.... τόση ικανοποίηση... και τόση ενέργεια! Αισθάνομαι περήφανη που τα κατάφερα!


Κι όπως κάποιες έχετε δει στην παρεούλα μας στο FB προφανώς ήμουν στο ίδιο μήκος κύματος με μια αγαπημένη φίλη κι εξαιρετικά εμπνευσμένο άτομο, την Κατερίνα Λ. κάτι που με έκανε να πάρω μια επιπλέον ανάσα ανακούφισης, αφού αισθάνθηκα πως η έμπνευση επιτέλους επέστρεψε και στο δικό μου κατώφλι!

Να 'στε δημιουργικοί!

October moodboard SnP

Στο βασίλειο της Χρύσας, το εργαστήρι μου δηλαδή, επικρατεί δημιουργικός πανικός! Ανάμεσα σε όλα τα άλλα λοιπόν, ήθελα πάρα πολύ να συμμετέχω στην πρόκληση Οκτωβρίου της αγαπημένης παρέας του SnP. Αφού λοιπόν κάποια στιγμή σήμερα είπα "φτάνει με τα χριστουγεννιάτικα που έχεις βάλει μπρος"... αποφάσισα να χαλαρώσω δημιουργώντας για τη συγκεκριμένη πρόκληση. 

Έβγαλα τα απαραίτητα και ξεκίνησα. Δεν ήταν εύκολο ομολογώ αφού μπορεί να δημιουργώ γενικώς, είναι όμως πάνω από διετία που δεν έχω πάρει μέρος σε πρόκληση... ε κι αυτό από μόνο του ως πρόκληση φάνταζε. Ένα πρώτο σχέδιο για το τι θα κάνω είχα στο μυαλό... αλλά αφού είχα φτάσει σχεδόν στη μέση, κάτι δε με ικανοποιούσε! Αυτό που είχα ως αποτέλεσμα, μου έμοιαζε τόσο ίδιο με πολλά απ' όσα έχω κάνει... ήθελα κάτι WOW... ενώ ταυτόχρονα δυσκολευόμουν να χρησιμοποιήσω όλα τα χρώματα (γιατί όλα τα ήθελα)... χωρίς τελικά να "μπουκώσει" η δημιουργία μου. Περιηγήθηκα στο διαδίκτυο... και τι χαρά... βρήκα πως να βάλω τα χρώματά μου με ένα τρόπο εξαιρετικό.. (για μένα πάντα).... 


Από 'κει και μετά ήταν πέρα για πέρα χαλαρωτικά δημιουργικό όλο το σκηνικό! Βούτηξα δάχτυλα σε χρώμα και το πασάλειψα στον καμβά μου, όπως δεν έχω κάνει πότε! Έπαιξα με stensils, gesso, πάστες και σπατουλίτσες (τις οποίες είχα αγορασμένες από το SnP, από τον περασμένο Μάρτη και βρήκα μόλις πριν ένα μήνα στο συμμάζεμα του εργαστηρίου μου... χα). Δούλεψα χρώματα με πινέλα αλλά Bob Ross (όχι τίποτα σπουδαίο, αλλά όσο να πεις το πινελάκι μου το δούλεψα με τις ιδιαίτερες τεχνικές του). Τέλος, κι αν ήταν ποτέ δυνατό να μην, χρησιμοποίησα αγαπημένα λουλούδια και το εξαιρετικό quote που υπήρχε ως ιδέα στα απαιτούμενα της πρόκλησης! Γι' αυτό το τελευταίο είμαι κάπως περήφανη.... Όχι δεν ανακάλυψα τον τροχό, απλά λόγω του ότι διαθέτω μόνο laser εκτυπωτή και μάλιστα ασπρόμαυρο, δεν είχα τη δυνατότητα να εκτυπώσω σε πιο χοντρό χαρτί πέραν του απλού φωτοτυπίας. Να το κολλήσω σε χαρτόνι ούτε λόγος, ήθελα όμως να έχει κάτι απ' το κόκκινο πάνω του. Κόλλησα λοιπόν πίσω του κόκκινο washi tape κι αφού έκοψα τα κομμάτια, γύρισα από μια γωνία στο κάθε ένα, για να το εμφανίσω στην σύνθεση... Χαζό... αλλά εγώ ενθουσιάστηκα! Η τελευταία πινελιά ήταν ένα πέρασμα με το αγαπημένο soft tuch varnish!

 


Καλή επιτυχία εύχομαι σε όλες τις φίλες που συμμετέχουν στην ίδια πρόκληση!

Να 'στε δημιουργικοί!  



Πινέλα κι ο καθαρισμός τους!

Για όσους κι όσες ασχολείστε με καμβάδες... πινέλα... χρώματα... κι όλα τα σχετικά... ένα χρήσιμο ποστ για να έχετε πάντα πινέλα καθαρά σαν καινούρια... 

Πινέλα κι ο καθαρισμός τους

Παιχνίδια στην άμμο!

Πόσο καιρό έχω να πατήσω τα ποδαράκια μου στο αγαπημένο blog-σπιτάκι μου.... Είναι που έχω καταπιαστεί με τόσα πολλά! Είναι που προσπάθησα να το μεταφέρω στη σελίδα του e-shop μου, το οποίο και τρώει τον περισσότερο από το χρόνο μου...  Η αλήθεια όμως είναι πως σαν το πρώτο μου σπιτάκι... δεν είναι κανένα... 

Έχω λοιπόν κατά καιρούς προσπαθήσει να κάνω το εκεί... σαν αυτό... όπως και το εδώ... σαν εκείνο... τίποτα δε με ικανοποίησε όμως... Και για να μην τρελαθώ από τις τύψεις τόσης δουλειάς εδώ που συνεχώς σκέφτομαι πως πάει χαμένη έτσι που τα έχω αφήσει όλα κι έχουν πιάσει αράχνες... σκέφτηκα να ενημερώνω με κάποιο τρόπο κι όλους εσάς που με ακολουθείτε εδώ και με έχετε χάσει τόσα χρόνια τώρα... 

Ξεκινάω λοιπόν με μια ανάρτηση για κατασκευή παιχνιδιού που εύκολα μπορεί κανείς να πάρει μαζί του στην παραλία... Καλά... ξέρω.... είναι εκτός εποχής.... Ε και; Εγώ παραθέτω το λινκ της κανονικής ανάρτησης... κι όταν τη χρειαστείτε ξέρετε που θα τη βρείτε...  

Τσαντάκι Τρίλιζα λοιπόν... και καλά παιχνίδια στην άμμο! 

Να 'στε δημιουργικοί! 

L.O. Men like you "50 Shades of Grey"


Καλημέρα καλημέρα, 

από που να αρχίσω.... έχω να πατήσω τα πόδια μου στο σπιτάκι μου εδώ.... χρόνια!!!! Όλο λέω πως θα κάνω τη βόλτα μου, να το ξεσκονίσω.... να το ξαραχνιάσω.... να του αλλάξω διακόσμηση... αλλά που χρόνος! Συνεχώς κάτι προκύπτει που δε μ' αφήνει να το αποφασίσω.... Σήμερα όμως, έπρεπε οπωσδήποτε να πάρω τα κλειδιά μου και να μπω.... 

Έχω αποφασίσει εδώ και καιρό, το σπιτάκι αυτό να φιλοξενεί μόνο δημιουργίες της αγαπημένης λατρείας, που για μένα είναι το scrapbooking, έχω κάνει άπειρες συνθέσεις όλο αυτόν τον καιρό κι όλες είναι αρχειοθετημένες στα άλμπουμ τους... αυτήν την τελευταία όμως ήθελα πάρα πολύ να σας την δείξω. 

Ένα πρωινό στις αρχές του μήνα, ξύπνησα με την ιδέα να δημιουργήσω κάτι που θα αφορούσε τον άντρα μου και το far and beyond αγαπημένο βιβλίο μου. Πολλές από σας τις φιλενάδες ήδη ξέρετε ποιο είναι αυτό, πολλές σίγουρα έχετε αγανακτήσει μαζί μου, από τις τόσες μου αναφορές στην ομαδούλα μας στο FB κι είμαι σίγουρη πως κάποιες από σας με έχετε σχολιάσει στους κοντινότερους κύκλους κουτσομπολιού σας, (θετικά - αρνητικά ή ειρωνικά δεν έχει σημασία και η γνώμη του καθενός είναι σεβαστή)..... Ερχόμενη λοιπόν στο μαγαζί εκείνο το πρωινό, έπεσα πάνω στην πρόκληση Ιουλίου του Scrap 'n Pieces κι ωωω τι σύμπτωση ήταν ακριβώς στα μέτρα μου.... Το θέμα της ήταν "Men like you"... και δεν είχε περιορισμούς χρωμάτων ή υλικών που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν.... το τέλειο για μένα!!!! 

Την ίδια μέρα έφτιαξα το journaling... .γιατί αυτό ήταν και το σπουδαιότερο για τη σύνθεση που είχα στο μυαλό μου.... και ιδού..... 





Το επόμενο βήμα ήταν να πάρω την απόφαση να το μοιραστώ.... ok... δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να μοιράζεσαι κάτι τόσο προσωπικό, πολύ περισσότερο σε δημόσια δίκτυα.... ήταν λίγο τρομακτικό.... αλλά τελικά το αποφάσισα! Κι έπειτα για να εδραιώσω και την απόφασή μου σκέφτηκα... "δε βαριέσαι... εδώ διαβάζουμε καθημερινά τόσα και τόσα άλλα... αυτό τουλάχιστον θα έχει και μια δόση κουτσομπολίστικου ενδιαφέροντος.... ίσως να αρέσει στις φιλενάδες.... και στην τελική θα μπορέσουν και να καταλάβουν (όσες θέλουν) και το κόλλημα που έχω φάει με το συγκεκριμένο βιβλίο.... "  







Μετά από όλο αυτό λοιπόν... ελπίζω να δικαιολογήσετε την εμμονή μου κι ίσως κάποιες καταλάβετε γιατί το βιβλίο αυτό μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με το ημερολόγιό μου, εκείνης της εποχής... (ημερολόγιο με την ιδιαίτερή του έννοια ξέρετε πως δεν είχα ποτέ.... ένα file calendar όμως είχα πάντα κι αν ανοίξει κάποιος στις σελίδες από 9/5/94 και μετά...... είμαι σίγουρη πως θα σκεφτεί ότι η E. L. James έχει πέσει διάνα στην περίπτωσή μου... κι ότι Κωνσταντίνου & Ελένης έχω κάτι παραπάνω να θυμάμαι από τη ονομαστική γιορτή κάποιων συγγενών.....) 

Keep youselves inspired ladies!!!!